Załączniki do regulaminu zawodów
Załącznik 1
Broń:
- Wymiary broni są zamieszczone na rysunku 1. Możliwa jest odchyłka +/- 3% długości klingi.
-
- Waga broni nie może być mniejsza niż
- Wymiary broni:
- Rapier sieczno kolny : 110 cm +/- 3 cm
- Rapier kolny: 125 cm +/- 4 cm
- Lewak:
- Szpada: +/- 3 cm
- Szabla: +/- 3 cm
- Rysunek poglądowy wymiarów broni:
- Szpada dworska.
-
- klinga szpady sportowej, końcówka broni zabezbieczona puntą ze skóry i taśmy izolacyjnej lub innym elementem zabezpieczającym przed urazem, klinga ma być nieuszkodzona, wygięta w lekki łuk lub prosta, zakazane są klingi o wyraźnym kształcie esowatym.
- Tarczki mają mieć kształt owalny. Średnica tarczek ma mieć rozmiar nie większy niż XXX w najszerszym miejscu. Zakazane są okrągłe tarczki floretowe i gardy ze szpad sportowych i pojedynkowych z początku XX wieku.
- Szabla pojedynkowa/ciężka
- Szabla sportowa (jak w szermierce sportowej)
- Rapier sieczno-kolny z lewakiem
- Rapier kolny z lewakiem
Uzbrojenie ochronne:
- maska szermiercza: maska używana w szermierce sportowej o wytrzymałości kołnierza min. 350N, dopuszczalne są maski o kołnierzu w dowolnym kolorze. Malunki na siatce są dozwolone. Do rapierów sieczno-kolnych i szabli pojedynkowych zalecane są kaptury ochronne oraz maski 1600N. okratowanie maski szermierczej ma być niepowgniatane, bez rdzy i widocznych uszkodzeń. Akceptacją masek szermierczych zajmują się sędziowie i komisja techniczna.
- Bluza szermiercza: dopuszcza się kaftany/bluzy/kurtki szermiercze o wytrzymałości min. 350N. Dopuszcza się kaftany białe, niemniej preferowane są kaftany o kolorze czarnym. Możliwe jest stosowanie napisów na plecach i naszywek na ramionach i plecach.
- ochraniacze na stawy (kolana i łokcie), ochraniacze na piszczele, karwasze: dopuszcza się do stosowania plastikowych ochraniaczy rowerowych. Preferowane ochraniacze to zestawy stosowane do hokeja/hokeja na trawie.
- rękawice:
- dla lekkiej broni (szpada, rapier z lewakiem kolny) dopuszcza się do użytku zwykłe rękawice skórzane, bez specjalnych wymogów co do dodatkowej ochrony.
- W szabli pojedynkowej/cięższej i rapierze sieczno-kolnym wymagane są rękawice ciężkie z osłoną na wszystkie palce, przegub i stawy. Dopuszcza się rękawice motocyklowe, hokejowe. Preferowany typ – rękawice Red Dragon Armoury, rękawice typu HEMA pięciopalczaste (Pro Gauntlet etc.).
- Pancerz wzmocniony – do szabli pojedynkowej, cięższej i rapiera s.-k. Stosowane naramienniki do hokeja na lodzie/na trawie, chroniący ramiona, obręcz barkową, brzuch. Dopuszczalne jest stosowanie kurtek SPES typu Axel Pettersen w komplecie ze specjalnym kołnierzem (PBT, Red Dragon).
Załącznik 2.
Konwencja broni sieczno-kolnej
Konwencja w broni sieczno-kolnej została stworzona w celu eliminacji działań samobójczych, obopólnych. Ideą konwencji jest usunięcie z szermierki klasycznej działań nieprzemyślanych, prowadzących do otrzymania trafienia obopólnego.
Konwencja jest rozstrzygana przy trafieniach obopólnych i jej celem jest ustalenie kto popełnił błąd podczas działania, a kto zachował się zgodnie z zasadą “Primum Vivere”.
Za trafienie obopólne uznaje się każde trafienie równoczesne zawodnków, zadane w tym samym tempie szermierczym (nie mylić z czasem!). Działania i akcje obopólne, przy których rozstrzygana jest konwencja to:
- Trafienie obopólne góra-dół: przewaga trafienia w górną linię nad dolną (dół = nogi, pośladki).
komentarz: W trafieniu obopólnym wszelkie próby natarcia na linię dolną powoduje odsłonięcie lini górnej, a co się z tym wiąże – popełnia się błąd przez zaniechanie obrony. Odsłaniając konkretną linię wykonuje się zaproszenie do działania. Przy takim odsłonięciu przeciwnika naturalnym odruchem jest trafienie na głowę.
- Trafienie obopólne przy przeciwnatarciu: przewaga natarcia nad przeciwnatarciem.
komentarz: przeciwnatarcie jest działaniem które jest udane, kiedy nie jest się trafionym. Przy otrzymaniu trafienia uznaje się, że przeciwnatarcie jest nieudane. Wyprzedzenie z unikiem również jest traktowane jako nieudane przeciwnatarcie.
- Trafienie obopólne przy powtórzeniu/ponowieniu: przewaga odpowiedzi nad ponowieniem/powtórzeniem.
komentarz: Po wykonaniu natarcia, które zostało wybronione przez przeciwnika zasłoną naturalnym odruchem jest przejście do działań obronnych (odległość, zasłona etc.). Próba ponowienia/powtórzenia jest wówczas uznana za błąd gdyż osoba która to wykonuje zaniechuje obrony nie przejmując się odpowiedzią przeciwnika i odsłania się na jego ataki.
- Trafienie obopólne przy natarciu na linię: przewaga linii nad każdym rodzajem natarcia.
komentarz: W tym założeniu ważne jest by linia była postawiona przed rozpoczęciem działania ofensywnego. Nieusunięcie linii zagrażającej jest traktowane jako błąd. W innym wypadku traktowana będzie jako przeciwnatarcie pchnięciem wyprzedzającym. Postawa włoska nie jest linią!
- rozstrzygnięcie działań mocno ofensywnych – jest to działanie, gdzie występują gwałtowne rzuty na przeciwnika cofającego się tzw. „berserk”. Rozpatrywane jest zawsze jako trafienie równoczesne.
- trafienie równoczesne – w wyniku trafienia równoczesnego (natarcie/odpowiedź/przeciwodpowiedź w tym samym tempie szermierczym) następuje powtórzenie działania.
komentarz: Przy trafieniu równoczesnym obie ze stron wystartowały w tym samym tempie szermierczym, w tym samym czasie. żadna ze stron nie popełniła błędu zaniechała obrony.
- Działania obopólne lewakiem
komentarz: Trafienie obopólne lewakami jest konsekwencją wejścia w bliski kontakt. W walce na rapier z lewakiem gwałtowne skrócenie dystansu i trafienie się równoczesne lewakami jest uważane za błąd. Skutek jest taki sam jak przy trafieniu obopólnym przy szpadzie.
Załącznik 3
Zasady dotyczące Sędziowania.
- Sędziowie liniowi to osoby wskazane przez sędziego głównego przed lub w trakcie zawodów. Pomagają mu rozstrzygać trafienia oraz w czuwaniu nad przebiegiem walki. Do ich zadań nalezy:
- Wskazanie trafienia poprzez wskazanie 1 chorągiewką osoby która była trafiona. Sędziowie wskazują tą chorągiweką, po której stronie stoi osoba trafiona (zawodnik trafiony jest po prawej stronie sędziego liniowego, więc wskaże w jego stronę prawą chorągiewkę)
- Pewność o braku trafienia sygnalizuje się jako uniesienie ręki z chorągiewką po stronie po której jest zawodnik nie trafiony (zawodnik po prawej stronie zadał trafienie, nie otrzymując żadnego innego trafienia – sędzia liniowy unosi prawą rękę nad głowę i lewą wskazuje w stronę zawodnika trafionego).
- Niepewność trafienia po danej stronie sygnalizuje się poprzez opuszczenie ręki z chorągiewką (np. zawodnik po prawej trafił drugiego walczącego, niemniej był obrócony tyłem do sędziego liniowego tak, że nie był w stanie zobaczyć, czy dostał trafienie np. w linii wewnętrznej czy wykonał unik, więc liniowy unosi lewą chorągiewkę w stronę zawodnika trafionego i opuszcza chorągiewkę z prawej strony)
- Trafienie obopólne – wskazanie chorągiewkami w stronę obydwu zawodników (ręce rozłożone w kształt litery T):
- sędziowie liniowi nie rozstrzygają kolejności trafień w przypadku sytuacji trafienia obopólnego (z różnicą czasu).
- Sędziowie liniowi mają obowiązek sygnalizować każde trafienie do komendy “STOP”, nawet jeśli były wykonane trafienia ze znaczną różnicą tempa szermierczego.
- Przy braku trafienia obydwu stron sędzia unosi obydwie chorągiewki nad głowę
- Gdy sędzia liniowy nie był pewny trafień obydwu walczących – obydwie chorągiewki są opuszczone.
- Sędzia główny – Obserwuje przebieg walki i jego głównym celem jest rozstrzygnięcie kto był w natarciu, kto wykonywał przeciwnatarcie etc. Jeśli jest pewny trafień – wskazuje też trafienia, ale w głównej mierze polega na wskazaniach sędziów liniowych. Ma ostateczne zdanie o przebiegu walki.